Mira Maruxiña, mira como veño...

Ao igual que neste pequeno fragmento da película "A lenda de Bagger Vance", a crenza de que o alcohol actúa destruíndo as nosas neuronas é bastante popular.  Pero isto non é  exactamente así, pese a que o alcohol actúa sobre o noso sistema nervioso central, non o fai matando neuronas, pero si danándoas, máis concretamente as súas dendritas. Danadas as dendritas tamén queda alterada a transmisión neuronal, particularmente no cerebelo , responsable da aprendizaxe e a coordinación motora. Por iso tras uns cantos cubatas comezas a abanear e buscas a estabilidade agarrado a unha farola. Estes danos non son permanentes pero poden causar alteracións na estructura neuronal , de maneira que un consumo excesivo e continuado pode derivar en problemas como ansiedade, depresión ou incluso psicose.
Unha borracheira pasa por varias fases consecutivas nas cales é mellor non avanzar moito:

1. Fase de euforia: Cuxo nome a define bastante ben. Diminue as inhibicións sociais, aumenta a autoestima, e pérdese a capacidade de atención.
2. Fase de excitación: Inestabilidade emocional, alteracions da memoria e a comprension, e lixeira descoordinación muscular.
3. Fase de estupor: Apatía, somnolencia, descoordinación muscular elevada, vomitos e incontinencia esfinteriana.
4. Estado de coma: perdida da consciencia, depresión dos reflexos, hipotermia e problemas respiratorios e circulatorios.

Por norma xeral non se chega ao coma, menos mal, pero si que chegas á casa nun  estado que o único que che pide é tirarte na cama xurando que nunca vas coller outra así de gorda. Pero mentres durmes, o teu corpo, que sabe qué eres capaz de coller outra igual ou peor  ao día seguinte,prepárache unha sorpresa para cando espertes.
A primeira raiola de sol entra pola fiestra e abrásache os teus preciosos ollos inxectados en sangue. Logo alguén comeza petar na porta dando un concerto celestial para a túa cabeza a punto de estalar. Eres a persoa máis cansa do mundo, pero tamén eres masoca así que, saes da cama para darte conta de que non vas almorzar, bueno, igual un vaso de auga, pois a túa boca está pastosa e cheira a pestes. E cando nada pode facer que a situación sexa peor vas ao baño e comprobas que as mexadas tan transparentes de onte á noite se transformaron na máis concentrada dende fai moito tempo. Si señor, un venres máis camiñaras ben agarradiño da man da resaca, xurando que non volves beber. Pero... Por qué?
O cansancio que produce a resaca ben dado pola disminución de glucosa no sangue, xa que o alcohol altera o metabolismo hepático. O malestar de estomago prodúcese pola irritación que xera o alcohol, irritación que será maior se bebes co estómago baleiro . A sequedade de boca e a orina concentrada son producto da deshidratación, xa que o alcohol inhibe a secrección de hormona antidiurética, polo que aumenta túa producción de orina, por iso mexas  tanto cando bebes. Esta deshidratación é tamén moi probablemente a que produce a dor de cabeza. A  resaca por sorte, non dura máis dun día, así que o próximo xoves volverás a comezar a túa  particular cacería de neuronas.